Een vrouw van 52 met last van chronische vermoeidheid en constante piep in haar oren komt bij mij omdat zij niet meer weet wat zij er mee moet. Dit is een vrouw met een overvloed aan ideeën en weet zelf niet meer hoe deze allemaal te manifesteren en te kanaliseren. Zij vindt zelf dat zij er een puinhoop van maakt. Teveel werk, druk sociaal leven en een te leuk gezinsleven. Zij ervaart problemen op haar werk en de werkdruk die ermee samenhangt. Tijdens het gesprek wordt duidelijk dat zij moeite doet zich staande te houden en het leven als leuk te ervaren. De drang is groot om soms te willen vluchten van verplichtingen en gewoon te “leven”.

Zij is een succesvol werkneemster met veel kansen, en nog meer mogelijkheden in haar loopbaan, zegt zij zelf. Als ik haar vraag om zich voor te stellen dat haar lichaam misschien wel slimmer is dan haar hoofd wat wil je lichaam je dan zeggen?

Onmiddellijk is haar antwoord dat zij het rustiger aan mag doen. En er komt een stortvloed aan dingen die zij anders zou willen doen. Waar zij meer tijd voor vrij zou willen maken. Haar dromen komen naar voren, haar wensen voor haar privé leven wist zij goed te benoemen. Maar haar hoofd remt haar, vertelt haar dat de schoorsteen moet roken, dat zij vooruit moet financieel en moet groeien om verder te komen in het leven.  Zij ervaart dat de kansen in haar werk zich nu voordoen en dus wil zij die kansen nu pakken.  In zekere zin kon ik me goed voorstellen dat een deel van haar zo denkt en dat ook dat deel een van haar wensen is.

Chronisch moe en verlangen naar rust
Ik ben met haar in gesprek gegaan wat haar zo in de tang houdt en waarom zij kiest zo te leven terwijl haar lichaam weerstand geeft. Van huis uit had zij geleerd dat je moet werken om verder te komen. Haar ouders hadden grote verwachtingen van haar en wilde hen niet teleurstellen. Haar vader was een succesvol boekhouder en haar moeder lerares. Tevens kreeg zij in het leven mee dat er geld moest zijn om je gelukkiger te maken en dat het je leven makkelijker maakt.

Adem halen..
Ik besloot na dit stuk van haar verhaal even een ademhalingsoefening te doen, om haar hartritme te verlagen. Haar hoofd dwong ik zo tot rust te komen en kon ze gaan voelen. Toen mij duidelijk werd dat er sprake was van kindconclusies ( ‘Maar ik laat me niet kennen, zal het ze laten zien’ en ’Ik ben niet goed genoeg’) kon ik haar laten inzien waar haar handelingen en gedragingen vandaan kwamen en dat haar huidige persoonlijkheid niet meer is zoals die was als kind.  Dat haar leefsituatie is verandert en dat vraagt om andere inzichten en andere keuzes te maken. Dat stemmetje wat haar vroeger diende om te komen waar zij nu is in het leven, neemt de overhand maar dient haar nu niet meer.  

Naast haar ruimte te geven in een paar sessies heb ik  haar energie middels gesprekstherapie beter laten stromen waardoor er meer levensvreugde en vrijheid kwam. Ook is haar voeding aangepast zodat haar organen energetisch beter gevoed werden. En voor thuis en op haar werk gaf ik affirmaties en meditatie oefeningen mee. Om zo indien nodig uit het hoofd en naar haar gevoel te gaan.   

De combinatie van zelf willen veranderen en energie vrij maken bracht haar tot  het maken van andere keuzes waardoor de vermoeidheid afnam en de piep in haar oren minder werd. De piep in haar oren waren een signaal dat zij te ver was gegaan met haar lichaam uit te putten.

Verandering, vertrouwen en vrijheid
Zij bedacht zelf dat zij verandering wilde in privé en werk. Zij wilde minder projecten aannemen en minder uren werken. Dat betekende dat zij haar werkschema slimmer ging maken. De tijd met haar gezin is nu ook anders ingericht waardoor zij hen niet tekort doet. En zij overweegt om voor zich zelf te starten, want zij kreeg namelijk meer vertrouwen in het leven en durfde angst meer los te laten. Zij ervaarde vrijheid.

Weet jij welke stukken in jou niet voldoende aandacht gekregen hebben en waardoor je met bepaalde klachten loopt?