Hallo allemaal,

Ik ben Elise –Elena en ik ben 10 jaar. Toen mijn moeder vroeg of ik een blog wilde schrijven vond ik dat wel spannend maar ik heb het dus wel gedaan.
En ik vroeg aan mijn moeder, waar moet het dan over moest gaan toen zei ze; schrijf iets over jezelf en wat jij nodig hebt en belangrijk vindt om een fijne jeugd te hebben.
Ik vind zelf dat ik een fijne jeugd heb. Een kind van tien heeft veel vrije tijd nodig denk ik. De hele dag naar school en taakjes doen is soms best veel. Als ik opgejaagd word vind ik dat niet leuk. De klok en ik zijn niet echt vriendjes. En ik moet best vaak op die klok kijken om op tijd al die taakjes te doen en op tijd bij hockey en paardrijden te zijn. Ik heb wel eens gehoord dat kinderen aan het springen zijn en dat mag dan niet en met voetbal ook niet, dat hoort niet als je kind bent. Springen en dansen en soms brutaal zijn mag best denk ik. Dat zou voor mij niet vrij voelen.

Kind zijn betekent mogen spelen, vrij zijn, leuke dingen met me vader, moeder en broertje doen. Ik houd van skeeleren, paardrijden, schaken met mijn broertje en hockey. Wat ik heel fijn vind is dat mama me naar hockey brengt, maar ik mag ook alleen en dan voel ik me wel trots. En als ik verdrietig ben omdat bijvoorbeeld vriendinnen me pesten of dat ik langzamer lees op school dan begrijpen mijn ouders mij en dan proberen ze mij te helpen en te luisteren en dat voelt wel heel fijn. Mijn broertje zegt dat we zijn wie we zijn, hij bedoelt dat we dus goed zijn zoals we zijn. Hij houdt van wild en stoer spelen en soms springen op de bank. Hij zegt dat hij dat dan nodig heeft. Klinkt wel een als een excuus. Ik vind dat leuk om te zien dat dat dan mag. Liefde is dat mijn ouders soms dingen toestaan die eigenlijk niet mogen.

Voelen dat je ouders van je houden, zelf mogen kiezen en vrijheid is wat ik belangrijk vind als je kind bent.
Zo vind ik het fijn dat mijn ouders de tijd nemen om mij naar bed te brengen. Dus NIET zo: oké,hup in bed, kus en dan klaar.
Maar zo: kom dan gaan we naar boven en leg ik je in bed. Even naast mij zitten of liggen, kort praten en dan een kus en knuffel en wens voor de volgende dag.

Alle kinderen in de wereld zouden kind moeten zijn vind ik.

Liefs, Elise- Elena