Lieve lezers,

Na een lange periode van me verdiepen in mijn cliënten, de mensen in mijn leven en mezelf schrijf ik weer een stukje.

Dit keer wil ik met jullie delen wat ik in mijn (zelf)onderzoek tegen kwam en wat geheel nieuwe materie voor me was. Afgelopen jaren waren pittig. Ik liep tegen dingen aan die me raakten, kwetsten en letterlijk pijn deden. Mijn lichaam gaf signalen en mijn geest raakte uitgeput. Wie ben ik echt en wat wil Ik zelf echt? Waarom word ik niet gezien of gehoord? En waar komt het toch vandaan?

Vanuit mijn vroege jeugd had ik een bijzonder hechte band met mijn moeder. Zij en ik waren twee handen op een buik, beste vriendinnen en tevens hadden we een moeder-dochterband. Van dit laatste kun je je afvragen wie de moeder was. Ik was ongeveer zes jaar toen ik me verantwoordelijk voelde voor haar zonder dat zij erom vroeg. De situatie vroeg daarom. Wat waren de rollen en hoe was de verhouding? En wat deed mijn moeder, maar ook mijn vader waardoor ik mijn denken en handelen heb ontwikkeld? 
Dit artikel gaat over de vroege jeugd en de conclusies die wij trekken als kind in reactie op onze omgeving.  

Laat ik vooropstellen dat wat ik hieronder schrijf niet goed of fout is en dat wij en onze ouders gedaan hebben wat toen voor ons en wat hen goed leek. En dat je er in je volwassen leven misschien anders naar kijkt dat is goed. Maar zie vooral wat de situaties van vroeger je hebben gebracht en hoe je er zelf iets aan kan doen om je beter te voelen.

In haar boek De 5 Kindconclusies zijn er vijf profielen die Lisette Schuitemaker beschrijft met bijbehorende steeds terugkerende gedachtes en hoe die gedachtes tot stand komen. Door inzicht te krijgen in deze gedachtes kun je jezelf en je handelen beter begrijpen en krijg je ook meer compassie voor hoe je als kind chocola gemaakt hebt van de wereld om je heen en jouw plaats daarin. Als je eenmaal de onderstaande 5 Kindconclusies gaat zien en herkennen, dan zal je ook anders naar mensen kijken. Het zou je zelfs kunnen helpen je team en collega’s beter te begrijpen of je gezin en familie. Hiermee creëer je volgens mij meer liefde en harmonie bij jezelf en bij anderen

Herken je bij jezelf het gevoel van:
- ‘Er toch niet bij horen’
- ‘Ik voel me niet goed genoeg’
- ‘Laat ik maar doen wat ze zeggen’
- ‘Maar ik laat me niet kennen, ik zal het ze laten zien’
- ‘Straks overschatten ze me en val ik door de mand’

De 5 kindconclusies

1 ‘Ik ben niet welkom, ik moet hier weg’
Talloze mensen hebben van zichzelf het idee dat ze nergens bij horen, terwijl anderen denken: die heeft het zo voor elkaar, hoe kan zo iemand er niet bij horen? Toch voelen veel mensen zich nergens welkom. Ze verhuizen vaak, wisselen van baan, sluiten aan bij verschillende sociale kringen en toch… nergens voelen ze zich thuis. Al heel vroeg hebben deze mensen warmte, liefde, aanraking en daardoor hechting gemist.
Gelukkig is er ook een goede kant aan het verhaal. Dit zijn mensen met een overvloed aan originele ideeën en omdat ze alles perfect willen doen of omdat een ander geweldig idee zich alweer aandient, krijgen ze de ideeën niet altijd van de grond. Maar wat uit hun handen komt is van grote schoonheid, mooi en goed. Zij kunnen van niets iets maken en dat iets is vaak bijzonder. En dit zijn ook de visionaire leiders die ervoor zorgen dat anderen zich welkom voelen.

2 ‘Er is niet genoeg, ik ben niet genoeg’
Het tweede profiel is van mensen die denken dat wat ze ook doen, het nooit goed genoeg is. Niet genoeg voor de persoon zelf. Ze vinden zichzelf niet slim, aantrekkelijk, sociaal, aardig genoeg. Ze hebben weinig geduld, ergeren zich aan de lange rij bij de kassa. Stellen zich ook vaak de vraag of hun vraag wel belangrijk genoeg is. Maar mensen in dit profiel zijn ook interessant, onderhoudend en gastvrij. Ze zijn scherp van tong, stellen veel vragen en leren graag. Dit profiel is meer de journalist, presentator, politici, schrijvers en ze weten waar ze het over hebben want ze hebben zich verdiept in de case. 

3 ‘Jij je zin! Dan houd ik me wel koest’ 
De derde is een type mens die vaak de neiging heeft om keuzes aan anderen over te laten om er zo het minste gezeur meer te krijgen. Of: laat ik maar doen wat ze zeggen want zo maak ik de minste vijanden. Zo bekruipt ze wel een gevoel van machteloosheid. Ze hebben wel degelijk goede ideeën en meningen. Door zich zo snel neer te leggen bij wat anderen willen, weten soms niet meer zo goed wat nou echt van hen is… Dit gedachtepatroon is ontstaan door ergens in de jeugd aangetast te zijn geweest in de eigen ruimte. Dat kon een onschuldige opmerking zijn geweest over zijn kunstwerkje van school die de ouders heel anders hebben bedoeld dan het kind het opvatte.‘Nee lieverd, dat is geen kunst, kunst is...’ Een volgende keer laat het kind zijn werkje niet meer zo graag zien, mama noemt het toch weer anders. Laat maar..  Het kan ook een grovere overschrijding van de grens van het kind zijn geweest. Het daaruit voortvloeiende zelfbeschermende gedrag en handelen maakt wel dat zulke mensen een enorm groot inlevingsvermogen hebben. Ze weten immers hoe het is om niet gehoord en gezien te worden. Zij hebben een gave om anderen aan de praat te krijgen, ze zijn creatief en geduldig met moeilijke lastige mensen en klanten. Dit zijn de mensen die met humor relativeren en anderen graag gelukkig maken. Ze zijn gelukkig als anderen dat ook zijn. Hier kan boosheid, bangheid en frustratie onder liggen, want ze weten niet goed wat ze zelf willen. Grenzen stellen is wat hen te doen staat.

4 ‘Ik mag nooit meer verliezen’
Mensen met dit profiel denken op hun hoede te moeten zijn, overal en altijd. Het is een type mensen (havik) dat handelt en denkt vanuit: 'ken je vrienden en je vijanden en weet voor wie je moet oppassen. Ik laat me niet kisten, mij zullen ze niet krijgen, ik zal ze een stapje voor zijn.’ Enorme strategen die de boel graag onder controle houden. Maar hoe hard ze ook hun best doen het te fixen, het leven blijft andere wendingen aannemen en echte controle krijg je nooit. Al dat schakelen put ze uit. Dit gedrag is voortgekomen uit een kind dat zich vroeger een soort redder voelde van zijn ouders, maar flink op zijn plek werd gezet. Het kinderhart is gebroken doordat vertrouwen geschaad is en het verstrikt geraakt is in de relatie van de ouders. Dit zal ze nooit weer overkomen en dus maken ze zichzelf tot winnaars. Ze houden absoluut niet van verliezen, zelfs als dat ze energie kost en ze compleet leeg trekt. Zeer succesvol op werk en thuis vaak de baas. Dit zijn de mensen die heerlijk kunnen koken en vaak met grote cadeaus komen aanzetten. Vaak zijn ze charmant, overheersend, aanwezig en ook gespannen.  De ‘voor wat hoort wat’ gedachte past bij deze mensen. Feitelijk missen ze vertrouwen. Zij hebben het nodig die ander te kunnen vertrouwen en daar zullen ze je op testen eer je de vriendschap krijgt. Of voordat je hun hart kunt stelen. Deze bazige competitieve kinderen die altijd gelijk willen hebben, zijn de kinderen die houden van uitdagingen en doen dingen waar jij als ouder totaal niet op zit te wachten. En word je boos, dan lachen zij. Zij weten als geen ander hoe je omgaat met macht en hoe je de ander kan beïnvloeden. En met de waarheid nemen ze het ook niet zo nauw, alles om te winnen. 

5 ’Ik moet me gedragen’
Dit laatste profiel dat gedrag laat zien van keurig en netjes zijn, denkt dat het van levensbelang is om te laten zien dat je weet wat de geldende gedragscodes zijn. Hoe je je aan de regels en codes houdt. Met hun kritische oog struikelen mensen met deze kindconclusie over een kruimel. Ze willen perfect overkomen, zien er goed uit, passen zich in alle situaties goed aan en weten goed met anderen om te gaan. Hun leven ziet er ook perfect uit. Ze doen het ook goed in de wereld, ze zijn succesvol. Belangstellend, beleefd, vriendelijk dat zijn woorden die bij deze mensen passen. Ze kunnen goed plannen maar niet goed improviseren. Van binnen voelen deze mensen zich vaak heel koud en leeg. Want wat voelen ze eigenlijk echt? Doen wat hun ouders van hen vroegen voelde goed aan. Alles doen om de liefde van de ouders te mogen ontvangen. Maar van zichzelf hebben ze niet zo n hoge pet op en ze zijn altijd bang om door de mand te vallen als iemand die eigenlijk nergens iets van snapt. Dit patroon is ontstaan uit ooit ergens in de jeugd een soort grens of regels overschreden te hebben waarvoor ze flink zijn afgestraft. Vanuit kindsbeleving gezien dan. Wanneer zij echt hun eigen waarheid gaan leven en weer spontaan worden, komen ze tot bloei en dan zijn zij de natuurlijke leiders.

Ik noem nu vooral hoe de kindconclusies je belemmeren en waar ze vandaan kunnen komen, maar het kan je dienen en je kan er je voordeel mee doen.

Leer hoe je anderen snel kunt doorgronden, of hoe je jouw team beter gaat begrijpen en hoe het je energie kan verhogen, zelfvertrouwen kan vergrotenen hoe het je kan helpen groeien als mens.
In mijn praktijk leer ik je ze te gaan zien, te gaan ervaren en hoe het je kan helpen. Samen gaan we naar de kiem. We gaan dat stuk leren begrijpen, aandacht geven en helen.

Tot slot
De theorie van de kindconclusies is mooi beschreven door Lisette Schuitemaker die in opleiding was bij Barbara Brennan. Ik waardeer de manier waarop Lisette schrijft en in haar video’s de methodes nog eens helder aan ons uitlegt. Dankbaar ben ik dat Lisette en haar boeken op mijn pad kwamen waardoor zij niet alleen onderdeel is van mijn studie, maar ook van mijn levensdoel.

Warme groet,

Raishrie